OP
OP
koutavoulias
Ανώτατος
- Εγγρ.
- 7 Απρ 2021
- Μηνύματα
- 8.190
- Κριτικές
- 60
- Like
- 20.140
- Πόντοι
- 14.936
Απλα ΑΨΟΓΟΣ..πάμε λίγο ρετρό να τιμήσω τον προπολεμικό κυρ-Αντώνη που στα τραγούδια του παρελαύνουν τα Κατινάκια οι Βαγγελίτσες οι Μαριγούλες της εποχής καριόλες ή αγίες ή απλά γυφταριά δεν έχει πια τόση σημασία...μαζί με τους τότε ναυαγιστές καψούρηδες
γουαναμπή νταβάδες τζογαδόρους χασίκλες και τ άλλα παιδιά σ εναν νοσταλγικό καμβά δυστοπίας
που τον ομορφαίνει ο χρόνος.
Κάποιες απ τις μορφές αυτές τις θυμάμαι σαν παιδί στις όντως αντεργκράουντ φτωχικές πλην τίμιες ταβέρνες που πηγαινα με τον φάδερ Κυριακάς και αργίας... ο "καπετάνιος"με την άγκυρα τατουάζ που μεθούσε τσαμπουκαλευόταν και τις έτρωγε και μονολογούσε "σερσέ λα φάαααμ" και " ωμπρεβουάαααρ"μες στη ζάλη του, ο νουνεχής αλλά και σφίχτης ταβερνιάρης με τη γυναίκα του πάντα έτοιμος να επέμβει,μια χορωδία από γερόντια που ψελναν καντάδες πριμο σεκόντο τερτσο,ένας νευρωσικός νεαρός που κάθε φορά πριν πιάσει το πηρούνι έπλενε τα χέρια του στον αέρα πάνω απ τό πιάτο,αλλά η κορυφή ο κάπο ντι κάπι ο τύπος ο λεπτός με το μουστακάκι το χρυσό δόντι το καφέ σακάκι μαύρη γραββάτα άσπρο πουκάμισο το μαλλί μπριγιαντίνη ο μονίμως άεργος και "άεργος"πληνόμως
συνεντευξιαζόμενος υπό του Ριζοσπαστου παρακαλώ ινα καταδειχτούν τα δεινά του καπιταλιζμού...αυτός λοιπόν έχει τη σημασία του όχι επειδή οι άλλοι τον κατηγορούσαν για βρωμοδουλειές κι ότι έβαζε τα παιδιά του να κλέβουν αλλά επειδή ακριβώς είχε την εξής μία κόρη.Κόρη που ένα καλοκαιριάτικο απόγευμα και δυό δρόμους παρακάτω με τράβηξε σε κάτι σκαλάκια να μου πεί λεει κάτι να μη μας δούν.και τι θα μου πείς παιδί εγώ παιδί κι αυτή τι παιδί τελοσπάντων χαχάνιζε ναζιάρευε και κολλούσε πάνω μου και μου κολλάει και το κούτελο στο δικόμου ζμπόινκγ και νάσου ο Τόμας Εντισον να φωταγωγεί το Νιουγιόρκ. Φυσικά ποτέ δε μού είπε αυτό που ήθελε να μου πεί κι ούτε έγινε τίποτα άξιο λόγου για το φιλοθεάμον απλά κάπου εκεί τοποθετώ τις απαρχές για μένα αγαπητοί @ROB. C και @koutavoulias μιας και ο Ρόμπ. μας αφιέρωσε τις προάλλες.
Ηταν οι τελευταίες αναλαμπές ενός κόσμου όχι χαρούμενου αλλά α ν α γ λ υ φ ο υ που έσβηνε,τύπων που δε πολυσυναντάς πια ή χάθηκαν μέσα στή φλατίλα στη μαζική κοινωνία.
Ας τιμήσουμε ας αγαπήσουμε τον κυρ Αντώνη και τα Κατινάκια του, ιδού!
Ευγε στον συναγωνιστη..
Δοξα και Τιμη..
