Καλησπερα σε ολους τους συναδελφους..Ειναι πολλα αυτα που θα πω και ηθελα να μοιραστω μαζι σας αυτη την ιστορια.. Το κακο ειναι οτι λιγοι απο εδω μεσα,με γνωριζουν και προσωπικα,και το θεμα ειναι λιγο taboo.Καποιοι θα γελασουν,αλλα δεν πειραζει,ας ειναι καλα...Λοιπον εν συντομια..Ερωτευτηκα μια αναξια λογου και ηθους γυναικα, ακαταλληλη τελειως..Την γνωρισα το 2017 και αρχισε να μου αρεσει..Μεχρι το 2018 την εβλεπα..μετα αυτη εφυγε και εγω πηγα φανταρος οπου εκανα μια νεα υγιης σχεση κατα την διαρκεια της θητειας μου..Η προαναφερθεισα ηταν απλως ενας μονοπλευρος ερωτας για μενα,δεν θελω να επεκταθω.. Τελος παντων χωρισα και αρχισα να σκεφτομαι παλι εκεινη...ουσιαστικα δεν ειχε φυγει απο το μυαλο μου..Ηθελα να τελειωσω την θητεια μου και να την ξαναδω..Απολυθηκα λοιπον απο τον στρατο και αρχισα να δουλευω για να μπορεσω να ταξιδεψω και να την βρω καποια μερα,μου ειχε κολλησει το να την ξαναδω...Οπως αντιλαμβανεστε ,μιλαω για αλλοδαπη κοπελα εκτος ελλαδας..ο νοων νοειτο..Ειχα κανει αυτο το ταξιδι χιλιες φορες στο μυαλο μου...Σχεδιαζα ημερομηνιες,τα παντα..ειχα κλεισει και εισιτηριο δυο μηνες πριν αλλα επεσα ακριβως πανω στην πρωτη καραντινα...και ειχα την νοσταλγια να παω μεχρι και τον περσινο μαρτη του 2022...μετα επαψα να θελω...Για πολλους λογους παντα κατι τυχαινε και ανεβαλλα αυτο το ταξιδι..που για 4 χρονια ηταν το μονο που σκεφτομουν, ενω στην πραγματικοτητα δεν θα γινοταν τιποτα και να την εβλεπα,στενοχωριομουν και αδικως..Τελος παντων,εδω και ενα χρονο ,εχει βγει αυτη η κοπελα επιτελους απο το μυαλο μου..Γνωρισα καποια αλλη, πιο ανθρωπινη γυναικα, αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια..Ας παμε στο Ιουνιο του 2021.Να αλλαξουμε εντελως θεμα..
. Κοντευω ενα χρονο στην νεα μου δουλεια, και μου κανουν κρουση για να εμβολιαστω..Τρια αφεντικα εχουμε στην δουλεια και με πιεζουν και τα τρια...Μου φερονται ασχημα ,με απειλουν με απολυση,θελουν να κανω το rapid test τοτε μπροστα τους,λενε συνεχως στους πελατες "ολοι εχουμε εμβολιαστει εκτος απο αυτον""το κοπελι(παιδι) εχει λοξα κλπ..Ασχημα σκληρα λογια και χαρακτηρισμοι για ανεμβολιαστους..με πιεζαν να τους πω για ποιον ακριβως λογο δεν εμβολιαζομουν,βαζανε πελατες,που στην τελικη,δεν τους αφορουσε,να μου μιλησουν μηπως και αλλαξω γνωμη..Μαγκες, τον πρωτο καιρο δεν με ενοιαζε και ηταν κατι που το περιμενα, ολο αυτο ομως στην πορεια αρχισε να με φθειρει..Ολη αυτη η πιεση κρατησε μεχρι και το τελος του 2021.. Ιανουαριος του 2022,η εμμονη μου να δω την κοπελα και η φθορα απο την δουλεια με οδηγουν στην πορτα του ψυχιατρου...τι ηθελα και πηγα..Του μιλησα για ολα αυτα,με διεγνωσε με ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη,και μου προτεινε θεραπεια με φαρμακα...Τα φαρμακα τα επαιρνε απο πισω απο το γραφειο του και μου τα εδινε,ημουν μαλακας που τα επαιρνα...Ασε που με κοιτουσε με το ζορι για 20 λεπτα συνεδρια και επαιρνε το 50ρικο..Τον μαρτη λοιπον περυσι,επαψα να θελω να παω το ταξιδι και ξεκολλησα απο αυτην,ομως αρχισα να εχω σοβαρες παρενεργειες απο τα φαρμακα..Φυσικα και ηταν η πρωτη φορα στην ζωη μου, που επαιρνα τετοιου ειδους χαπια..Αρχισα λοιπον πρωτα να εχω φοβιες για την οικογενεια μου..Μετα μου περασαν οι φοβιες,και ειχα ενα αγχος, μια υπερενταση στη δουλεια, κινιομουν μηχανικα, ειχα γινει σαν ρομποτ..Το πρωϊ που ξυπνουσα,δεν μπορουσα να σηκωθω απο το κρεβατι, εγκατελειψα πληρως τα χομπι μου, απεφευγα τους φιλους μου,εννοειται φυσικα οτι και πληρης στυση οσο επαιρνα φαρμακα, δεν ειχα..Περασα για παρα πολλους μηνες στο ιδιο μοτιβο,σαν ζομπι,δεν ειχα ορεξη για τιποτα και προσπαθουσα να μην φανει στην δουλεια μου, οτι δεν ειμαι καλα...Πραγματικα δεν το ευχομαι σε κανεναν ,ολο αυτο...Ο γιατρος αυτος ηθελε να με στειλει σε κλινικη για να ξεπερασω τους φοβους μου συν το οτι εδινε μονο φαρμακα και στην καθε συνεδρια επαιρνε 50 ευρω και με κρατουσε μονο για 20 λεπτα..Το καλοκαιρι αποφασισα μα βρω μια ψυχολογο..γυναικα..Αυτη με βοηθησε αρκετα.. Σιγα σιγα αρχισε να μου κοβει φαρμακα ,μεχρι και τον νοεμβρη οπου εκοψα και τα τελευταια... Νιωθω παρα πολυ καλα σε σχεση με τοτε σε ολους τους τομεις...δοξα τω θεω...Αυτο που εχει μεινει, ειναι να την κανω απο την δουλεια μου για μια αλλη..Μαγκες, δεν θελω να δουλευω αλλο για αυτους,τωρα μου φερονται καλα,αλλα δεν γινεται να ξεχασω...Το κερασακι στην τουρτα ειναι να βρω μια καλυτερη δουλεια και να φυγω...Συγνωμη για το ατελειωτο κειμενο,ευχαριστω οσους το διαβασατε..
